"Η τοι μεν πρώτιστα Χάος γένετ΄, αυτάρ έπειτα. Γαι ευρύστερνος, πάντων έδος ασφαλές αιεί...Έρος, ος κάλλιστος εν αθανάτοισι θεοίσι, λυσιμελής, πάντων δε θεών πάντων τ΄ανθρώπων δάμναται εν στήθεσσι νόον και επίφρονα βουλήν". Αυτά γράφει ο παππούς μου Ησίοδος στη Θεογονία του κι εδώ όπου έφτασε η ζωή στη Γη είναι τόσο μα τόσο επίκαιρος. Θυμήθηκα έτσι απλά, μια διάλεξή μου στην Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών το 1989, όταν είχα έρθει από το εξωτερικό επαναπατριζόμενη, βλέποντας με καθαρή ματιά όλα τα προβλήματα της χώρας. Σήμερα πάλι, από απόσταση κοιτάζοντας θλίβομαι και χαίρομαι συνάμα για τη Νέα Αρχή οπού συμβαίνει στον όμορφο τόπο, που λέγεται Ελλάδα. Αλλά για να συμβεί ανάπτυξη και πάλι θα συνθλιβεί όλο το πριν. Αυτός είναι ένας άρρητος φυσικός νόμος. Κι ο Ποιητής Ησίοδος μιλάει για το Χάος, τη Γη και τον Έρωτα τοποθετώντας τα ως τα πρώτα στοιχεία του κόσμου όλου. Αλλά τι ακριβώς εννοεί; Έχουν κατανοήσει άραγε οι άνθρωποι που τον διαβάζουν; Και δεν είναι τυχαίο, που οικοδομείται πάλι από την αρχή αυτή η οικονομική ζωή στον τόπο. Διότι το Χάος σαν στοιχείο δεν αποτελεί αδρανή ύλη μήτε συγκεχυμένη, αλλά μια κατάσταση εποπτικά περιορισμένη κι ελεγχόμενη από εξωγενείς παράγοντες που δεν βρίσκονται μέσα σε αυτήν. Διότι ετυμολογικά η λέξη στην ελληνική σημαίνει το χάσμα, δηλαδή το βαθύ κενό, αυτό οπού έμεινε μετά από την μεγάλη κλοπή των όσων εκεί πριν υπήρχαν.
...(δημοσιεύτηκε 1/12/2012 στην εφ. Αδέσμευτος Πάφου, Κύπρος)
Για την ολοκλήρωση του Δοκιμίου, διαβάστε το βιβλίο μου "Το Λ των λέξεων και του Λόγου" Δοκίμια, έκδοση ΟΙ ΑΙΝΙΑΝΕΣ , 2017
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου