φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη "Περί υπεροψίας"
Το τριαντάφυλλο είναι όμορφο κι έχει ένα λεπτό υπέροχο άρωμα, που εντυπωσιάζει. Αλλά κι άλλα άνθη έχουν άρωμα και χρώμα και είναι εντυπωσιακά.
φωτογραφία της Νότας Κυμοθόη
Στη φύση το κάθε τι είναι ευλογημένο και προικισμένο με ιδιαίτερα χαρίσματα και ουδείς έχει δικαίωμα να επεμβαίνει σχολιάζοντας το μοναδικό δείγμα ή τη μοναδικότητα ύπαρξης για το κάθε τι. Πόσο μάλλον για τον άνθρωπο και συνάνθρωπο.
Όταν κάποιος έχει μεγάλη ιδέα για το "ΕΓΩ" του και για τον εαυτό του και δε βλέπει τίποτ΄ άλλο παρά μονάχα τον εαυτό του να υπερέχει πάνω απ΄όλους κι από όλα, αποκτά μια υπέρ- ιδέα για την ίδια του την ύπαρξη και περιφρονεί τους άλλους...
Αυτήν την άποψη την ονομάζουν "υπεροψία" και χαρακτηρίζει εκείνους που κοιτάζουν όλους από το υψηλό σημείο που τοποθετούν τον εαυτό τους, θεωρώντας τους άλλους κατώτερα όντα κι ανίκανους να παράγουν το έργο που διάλεξαν να κάνουν.
Έχει αναρωτηθεί κάποιος γιατί να συμβαίνει αυτό σε κάποιους, που νομίζουν πως είναι μοναδικοί στο είδος τους;
Μετά από μεγάλη σκέψη κι ύστερα από ανθρώπους υπερόπτες που συνάντησα πολλές φορές στο δρόμο μου, μελέτησα το χαρακτήρα τους κι είδα πως το είδος αυτό των ανθρώπων, προκειμένου να πετύχει το σκοπό του, είναι βίαιο μέσα απ΄ όλα τα μέσα που υπάρχουν. Είναι αδίστακτο, τρέφει εγωισμό, δεν αναγνωρίζει τα λάθη του και ισοπεδώνει το κάθε τι για να κάνει αυτό που έχει στο νου του.
Αναρωτιέμαι πολλές φορές, αν ο υπερόπτης άνθρωπος είναι επικίνδυνος.
Και ξεκαρδίζομαι στα γέλια, καθώς συνειδητοποιώ, πως είναι υπερ-φοβικός και υπερ-ανασφαλής. Προκειμένου στην προσπάθειά του να επιτύχει αυτό που θέλει επειδή φοβάται πως ίσως δεν θα τα καταφέρει, κατηγορεί, βρίζει κι υποτιμά τους άλλους για να κερδίζει έδαφος στην όλη του προσπάθεια να τους ελέγξει και τους προκαλεί συνεχώς. Η συνεχής πρόκληση που γίνεται άλλοτε με λόγια κι άλλοτε με πράξεις, στοχεύει να εκνευρίσει ή και να θυμώσει τους άλλους, αποσπώντας την προσοχή τους. Όταν καταφέρει κάτι τέτοιο, δεν αναγνωρίζει πως ευθύνεται, αλλά κορδώνεται πως μόνον αυτός γνωρίζει και κανένας άλλος. Για σκεφτείτε πόσους τέτοιους συναντάμε καθημερινά, που νομίζουν πως ξέρουν τα πάντα!..Αν δε εξετάσουμε περιπτώσεις σε χώρους Παιδείας, εκεί πισώπλατα σφάζονται υποτιμώντας ο ένας τον άλλον και προβάλλοντας τίτλους σπουδών και "υπεργνώση" διδασκαλίας, δίχως πολλές φορές να υπάρχει συναίσθηση αυτής της υπεροψίας τους...
Αλλά, η δική μου ταπεινή άποψη είναι πως όλα χρειάζονται κι ο καθένας παίρνει αυτό οπού έχει ανάγκη.
Γι΄αυτό συνειδητοποιήστε πως όλα είναι τέλεια μέσα στην ατέλειά τους, γιατί μέσα στην όλη ατέλεια, που οι άλλοι έτσι την ονομάζουν, λάμπει ή είναι στη σκιά το κάθε τι και ξεχωρίζει ο καθένας αυτό οπού θέλει. Και τα θέλω του καθενός σχετίζονται με το ατελές ή το τέλειο. Αλλά όλα είναι υποκειμενικά, γιατί τέλειος επάνω στη γη θνητός, δεν είναι κανένας. Προσπαθεί να φτάσει την τελειότητα και προσπαθεί μέσα από τη γνώση που έχει κατακτήσει να προσφέρει κάτι και σε άλλους. Αλλά, ποιος είναι αυτός που προσπαθεί δια της βίας να επιβάλει στον άλλον τη δική του γνώση; Μεταδίδεται η γνώση και η παιδεία δια της βίαιης οδού; Τι είναι χρήσιμο για τον άλλον; Υπάρχουν στο χώρο της παιδείας και της γνώσης συνάνθρωποι απατεώνες ή τσαρλατάνοι, όπως λένε κάποιοι στα χωριά;
Αν κάποιος δεν έχει την κατάλληλη παιδεία, και δεν καταλαβαίνει τι γράφει ο Αριστοτέλης, πως θα διαβάσει Αριστοτέλη;
Αν κάποιος δεν κατανοεί τι σημαίνει 12άθεο στην αρχαιότητα, θα συνεχίζει να το αποκαλεί ειδωλολατρία, γιατί δεν έχει κατανοήσει τι σημαίνει "είδωλο".
Αλλά η γνώση κατακτιέται σκαλί-σκαλί και τι θα μάθει ένας που έχει πτυχίο φιλοσοφίας αν τον αναγκάσουν να πάει πίσω στο καρεκλάκι του νηπιαγωγείου; Ή μήπως μάθει αυτό, οπού έχει απολέσει και του χρειάζεται; Γιατί η γνώση που κάποιος παίρνει από ένα νήπιο, είναι πολύ μεγάλη, αν κατορθώσει και την κατανοήσει. Η απλότητα και η αθωότητα του μικρού παιδιού, που ίσως μέσα του έχει χαθεί, λέω, ίσως να βοηθήσει για να εξελιχθεί δίχως υπεροψία...Ενώ το μικρό παιδί, θα πάρει σα σφουγγάρι τα λόγια του Αριστοτέλη κι ίσως στην πορεία της ζωής του κάπου τα θυμηθεί...
Νομίζω, δηλαδή, πως όλα είναι χρήσιμα κι όλα παίζουν το δικό τους ρόλο κι όλα είναι συνδεδεμένα σε μια τέλεια αρμονία για την όλη εξέλιξη του καθενός χωριστά αλλά και των άλλων μαζί ή ξέχωρα. Αν κάποιος έχει διπλώματα και διπλώματα και...έχει ένα Υπέρ Εγώ, το οποίο τον τυφλώνει, γιατί νομίζει πως μόνον αυτός είναι ο τέλειος, και μόνον αυτός γνωρίζει, αλλά δεν μπορεί μέσα στην τελειομανία του να δει πιο πέρα από τον εαυτό του, ας τον αφήσουμε στην τελειότητά του να πιστεύει αυτά οπού πιστεύει για τον εαυτό του κι ας βγάλει ο καθένας τα δικά του συμπεράσματα.
Από έναν υπερόπτη δίχως αληθινή φώτιση, δεν μπορείς να πάρεις γνώση.
Ας γίνει ο κάθε άνθρωπος σοφός μέσα στην ευγένειά του και μέσα στην απλότητά του κι ας πάρει αληθινή γνώση από όσα συνηχούν στην ψυχή του.
Γιατί, δεν μπορεί η καλή και καθαρή γνώση να κλείνει μέσα της βια, υπεροψία, υποτίμηση άλλων, κατηγορίες, πολιτική τοποθέτηση μονόπλευρη, θρησκευτικό φανατισμό. Η καθαρή γνώση είναι προνόμιο σοφού και φωτισμένου Δασκάλου, που αποδέχεται ακόμα κι αυτούς οπού δεν έχουν τη δική του γνώση και τους αποδέχεται με απλόχερη αγάπη κι όχι υποτίμηση και εμμονή της δικής του και μόνον προβολής.
Γιατί ο καθένας έχει το δικό του τρόπο να μεταφέρει τις γνώσεις του κι ας πάρει ο καθένας αυτό οπού θέλει από εκεί όπου μπορεί κι ας επιλέξει αυτό που του ταιριάζει. Αρκεί να σκεφτεί, πως αυτό που του ταιριάζει, είναι εκείνο που κάνει την καρδιά του να χαμογελάει δίχως να τον αναγκάζει κανένας για να το κάνει. Άλλο χαμόγελο από καρδιάς και εσωτερικής ευχαρίστησης κι άλλο το φτιαχτό για το τυπικό της όποιας υπόθεσης ή θέσης κανόνων καλής συμπεριφοράς. Ας σκεφτεί ο καθένας πως όλα είναι τέλεια κι όλα είναι απαραίτητα για την κατάλληλη στιγμή. Όπως έτσι είναι όλα τέλεια ολόγυρά μας. Στο απέραντο λιβάδι της γης ανθίζουν αμέτρητα λουλούδια και το καθένα έχει το δικό του άρωμα, το δικό του σχήμα, το δικό του άρωμα.
Ποιο είναι αυτό το λουλούδι που θα κατηγορήσει τα άλλα για το άρωμά τους, για το σχήμα τους ή το χρώμα τους;
Ας έχει ο καθένας μια ωραία ημέρα κι ας δημιουργεί για το δικό του καλό και για το ουράνιο συμπαντικό καλό όλων μας. Η γνώση έχει δοθεί απ΄όλους τους Ιερούς Δασκάλους κι όποιος επιθυμεί μπορεί να μελετήσει και να την κατακτήσει και θα είναι ακόμη πιο τυχερός, αν συναντήσει κάποιον τέτοιο καλό δάσκαλο στις ημέρες μας, που να έχει τη Θεία Φώτιση, ώστε να τον κατευθύνει. Ελάχιστοι από τους Ιερούς Δασκάλους είχαν Πανεπιστημιακά Διπλώματα. Έκαναν θαύματα σε ανθρώπους, θεράπευαν και καθοδηγούσαν τους διψώντας να μάθουν και να εξελιχθούν...
Εύχομαι καλή πορεία σε όλους και όλες οπού αναζητούν την καθαρή αλήθεια και την αληθινή φώτιση!..
Με Φως και Αγάπη
Νότα Κυμοθόη
Νότα Κυμοθόη "Περί υπεροψίας"© Νότα Κυμοθόη
